هوش مصنوعی

دلتنگ کسی که باشی
بهار بیاید یا نیاید هیچ فرقی نمی کند!
تو تنها عبور ماه و سال را
نظاره می کنی
بی آنکه... لباس تازه ی هر فصل را
پوشیده باشی!
دیگر هیچ ستاره ای در آسمان
چشمانت را خیره نمی کند!
هیچ لبخندی دلت را نمی لرزاند!
و مادامی که به رسم تنهایی
کنار پنجره ایستاده ای
همه ی اجسام را
به یک رنگ و شکل می بینی!
دلتنگ کسی که باشی
دنیا برایت اتاق کوچکی می شود
که تنها از روی بغض
خستگی... و بی حوصلگی
روزگارت را در آن
سپری می کنی!
دلتنگ کسی که باشی
به خاموشی رو می آوری
به دردها پناه می بری
و زمانی که طنین آه
آشیانه ای را که در سکوتی محض
روی خاطره ها ساخته ای
ویران می کند
به اشک مجال روییدن می دهی!
دلتنگ کسی که باشی
کسی که می دانی هیچوقت نمی آید
آنقدر از زمین فاصله می گیری
که هیچ احساس ملموسی
حتی به گاه سرودن شعری تازه
تو را به حقیقت زندگی
باز نمی گرداند!
دلتنگ کسی که باشی نگاهت فقط به یک چیز خیره است.
نگاهت نه به در، بلکه به صدای اف افی که منتظری گوشت را نه خراش بلکه نوازش بدهد.
دلتنگ که باشی بی حوصله ای،میگذاری ریشت بلند بشود موهایت هم همینطور...
فکر میکنم اینطوری خیلی زیباتر به نظر میرسم...
دلتنگ که باشی اصلا برایت فرق نمیکند روزهایت چطور بگذرند.
خوب یا بد...برایت فرقی ندارد
تو فقط می خواهی کنار او باشی...
دلتنگی اصلا برای خودش عالمی دارد
دلتنگی یعنی تو دیگر برای خودت نیستی
دلتنگ که باشی دلت میخواهد یکی پیشت بنشیند و تو برایش از او بگویی...
از فراق...از جدایی...از دوری
تو خودت هم انگار خوشت می آید که دلتنگ بمانی...
حتی دلت می خواهد که بعضی وقت ها کسی باشد که دلتنگش بشوی...
بیچاره کسی که بهانه ای برای دلتنگی ندارد...
بیچاره کسی که دل تنگ ندارد
من دلتنگی را با تمام بی قراری هایش دوست دارم..

بی تو مهتاب شبی باز از آن كوچه گذشتم

همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم

شدم آن عاشق دیوانه كه بودم

در نهان خانه جانم گل یاد تو درخشید

باغ صد خاطره خندید

عطر صد خاطره پیچید

یادم آمد كه شبی با هم از آن كوچه گذشتیم

پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم

ساعتی بر لب آن جوی نشستیم

تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت

من همه محو تماشای نگاهت

آسمان صاف و شب آرام

یادم آید تو به من گفتی : از این عشق حذر كن

لحظه ای چند بر این آب نظر كن

آب ، آیینه عشق گذران است

تو كه امروز نگاهت به نگاهی نگران است

باش فردا كه دلت با دگران است

تا فراموش كنی ، چندی از این شهر سفر كن

با تو گفتم حذر از عشق ؟ ندانم

سفر از پیش تو ؟ هرگز نتوانم

روز اول كه دل من به تمنای تو پر زد

چون كبوتر لب بام تو نشستم

تو به من سنگ زدی ! من نه رمیدم نه گسستم

باز گفتم كه تو صیادی و من آهوی دشتم

تا به دام تو در افتم همه جا گشتم و گشتم

حذر از عشق ندانم. سفر از پیش تو هرگز نتوانم ، نتوانم

یادم آید كه دگر از تو جوابی نشنیدم

پای در دامن اندوه كشیدم

نگسستم ، نرمیدم

رفت در ظلمت غم آن شب و شبهای دگر هم

نه گرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم

نه كنی از آن كوچه گذر هم

بی تو اما به چه حالی من از آن كوچه گذشتم

 بعضی وقتا باید یَقه ی احساست رو بگیری ؛
بزنی تـو گوشش ؛
بـا تمـام قدرت سرش داد بزنی ؛
بگی خفه شو دیگه بسه !
تـا الان هر چی کشیدم . . . .
هر چقدر سوختم . . . .
به خـاطــر تــو بــوده !!!
بفــهم اگر گفت دوستت دارم
 به این معنی نبوده که کسه دیگر را هم دوست ندارد

اسمش آدم است …اما تو بــاور نکن..

گاهی کــاری می کند که از پس هیچ گــرگی بر نمی آیــد..!

می خواهم دنیا را بهم بریزم
یک شهر را
یک خیابان را
و این خانه را
که جای خالی کوچکی
برای پنهان کردن دلتنگی هایم ندارد!

بدون تو “لبم”
فقط به درد حرف می خورد

هیچکس
جز تو نمیتواند
نجاتم دهد
وقتی انگشتهایم میان
موج موهایت غرق میشود!

دلتنگم…
برای کسی که مدتهاست بی آن که باشد
هر لحظه زندگی اش کرده ام…!

خوبان را باید روی چشم ها گذاشت ...

کجایی ؟؟

چشــم هایـــــم " بهانه ات" را گـــــرفته انـــد ...!