ترسناک اما خواندنی

زندگی نامه شهید عباس دوران

تاریخ تولد :۱۳۲۹
نام پدر :؟
تاریخ شهادت : ۳۰/تیر/۱۳۶۱
محل تولد :فارس /شیراز
طول مدت حیات :۳۲
محل شهادت :بغداد
مزار شهید :شیراز

سال ۱۳۲۹ بود، که عباس پا به عرصه هستی نهاد. مادر با شوق فراوان به تربیت او همت گماشت و عباس در شهر زیبای شیراز دوران شیرین کودکی را پشت سر نهاد.

سال ۱۳۵۱ بعد از اتمام تحصیلات به دانشگاه خلبانی نیروی هوایی ارتش رفت، با اتمام دوره مقدماتی جهت ادامه تحصیل به امریکا اعزام شد و با اخذ نشان و گواهی‌نامه خلبانی به ایران بازگشت.

تا از خاک پاک کشور خود محافظت نماید.با آغاز جنگ تحمیلی خدمت خود را در پست افسر خلبان شکاری و معاونت عملیات فرماندهی پایگاه سوم شکاری نفتی شهید نوژه ادامه داد و در طول سالهای دفاع مقدس بیش از یک صد سورتی پرواز جنگ انجام داد.

دوران در تاریخ ۷/۹/۱۳۵۹ اسلکه «الامیه» و «البکر» را غرق کرد و در عملیات فتح‌المبین حماسه آفرید.در تاریخ ۲۰/۴/۱۳۶۱ عاشقانه برای انجام مأموریت حاضر شد هدف موردنظر او بغداد بود .او قصد داشت، با ناامن کردن شهر از انجام کنفرانس سران کشورهای غیرمتعهد در این شهر جلوگیری نماید و مانع رسیدن صدام به اهداف شومش شود .به همین علت صاعقه‌وار از سد دفاع هوایی پایتخت عراق گذشت و شهر را بمباران نمود. اما اصابت موشک عراقی باعث شد، هواپیما آتش بگیرد، دوران شجاعانه به طرف پالایشگاه الدوره پرواز نمود .تمام بمب‌ها را بر روی پالایشگاه فرو ریخت، قسمت عقب هواپیما در آتش می‌سوخت.

کاظمیان با چتر نجات به بیرون پرید اما دوران به سمت هتل سران ممالک غیرمتعهد پرواز کرد. او در آخرین لحظات با یک عملیات استشهادی هواپیما را به ساختمان هتل کوبید.

سردار دلاور ۴۰ ساله ایران اسلامی در روز سی‌ام تیر ماه سال ۱۳۶۱ ابراهیم‌وار در آتش عشق حق سوخت.بعد از این واقعه فضای شهر بغداد در هاله‌ای از دود فرو رفت، و تبلیغات صدام در مورد امنیت بغداد نقش بر آب شد.

بدین‌ترتیب اجلاس سران غیرمتعهدها به علت فقدان امنیت در بغداد برگزار نگردید.بعد از بیست سال تنها قطعه‌ای از استخوان پا به همراه تکه‌ای از پوتین عباس دروان به میهن بازگشت و روز دهم مردادماه سال ۱۳۸۱ خانواده آن را در شیراز به خاک سپردند.

نرگس خاتون دلی روی فر همسر شهید خلبان عباس دوران در گفت و گوی اختصاصی با گروه دفاع مقدس گفته :

عباس دوران در طول دو سال اول جنگ بیش از۱۲۰ پرواز و عملیات برون مرزی داشته است  که کارشناسان مسایل پروازی اذعان داشته اند این چنین آماری حتی در جنگ هفت ساله ویتنام هم وجود نداشته است.

وی با اشاره به آخرین دیدار عباس دوران با خانواده خود گفت : آخرین مرتبه ای که  قرار شد عباس به عملیات بمباران پالایشگاه ” الدوره ”  برود ، پسرمان ” امیر رضا ” هشت ما و نیم بیشتر نداشت و صحبت های ما مثل همه موارد مشابهی  بود که عباس به عملیات می رفت .  اما بعدها متوجه شدیم فقط  به یکی از دوستانش گفته بوده  که احتمالا این آخرین پرواز من است ومی خواهم در صورتی که برنگشتم تو اولین کسی باشی که خبر شهادت من را به خانواده ام می دهی .

وی  افزوده : در زمان جنگ عباس دوران در پایگاه بوشهر بود ، از او  دعوت کردند تا به تهران برود ولی او قبول نکرد و به همدان رفت زیرا از پشت میز نشستن خوشش نمی آمد و دوست داشت همیشه در تکاپو و پرواز باشد.

عباس دوران همیشه ساکت و محجوب بود و در میان هشت فرزند خانواده اش و حتی اقوام از محبوب ترین افراد بود.

شجاع و نترس بودن عباس دوران باعث شده بود که دوستان شوخ طبعش به او بگویند « عباس همیشه جوراب شانس می پوشد و بعد به عملیات می رود»

در حق عباس دوران بسیار کم لطفی شده است . طی این سال ها کسی چندان به موضوع شهادت او نپرداخته است . و شما کمتر جایی یا برنامه و حتی نشریه ای   می بینید که در آن  سخنی از عباس به میان آمده باشد . حتی آخرین عملیات او که به گفته بسیاری از صاحب نظران  از لحاظ  سیاسی ، بین المللی و نظامی در درجه بسیار بالای اهمیت  قرار داشت ، هنوز هم ناشناخته مانده است .